Harald I [Knut II=III, Hardeknut (Hardi-Canut)] "Zajęcza Stopa, Zająconogi" Jelling [Knýtlinga] (urodzony w Northampton, w 1016/1018 roku, zmarł w Oxford, 17 marca 1040 roku) herb
Syn Kanuta I "Wielkiego" Jelling [Knýtlinga], króla Anglii, Danii, Norwegii i Aelfgify Aelfhelmsdotter z Northampton, córki Alfhelma, ealdormana z południowej Northumbrii i Wulfruny.
Król Anglii od 12 listopada 1035 roku do abdykacji 17 marca 1040 roku.
Przydomek "Zajęcza Stopa" zawdzięczał swoim umiejętnościom polowania. Według Kroniki anglosaskiej Harold twierdził, że był synem króla Kanuta i Alfgifu z Northampton.
Po śmierci Kanuta "Wielkiego" w 1035 roku tron duński objął Hardekanut. Został również ogłoszony królem Anglii, ale tu pretensje do korony zgłosił również Harold. Za Haroldem przemawiał również fakt, iż Hardekanut na stałe przybywał w Danii i podróż na Wyspy musiała mu zabrać sporo czasu. Dodatkowo konkurent Harolda musiał stawić czoło szwedzko-norweskiej koalicji. Anglosasi zdecydowali się na połowiczne rozwiązanie, mianując Harolda regentem na czas nieobecności Hardekanuta.
Takiemu rozwiązaniu sprzeciwili się earl Godwin oraz królowa-wdowa Emma z Normandii, matka Hardekanuta. W 1036 roku Emma wezwała na pomoc z Normandii swoich dwóch synów z pierwszego małżeństwa z Ethelredem II "Bezradnym" - Edwarda i Alfreda. Obydwaj synowie wylądowali ze zbrojną eskortą w Anglii pod pozorem odwiedzin matki w Winchesterze. Harold nie zwlekał i rozkazał Godwinowi, który w międzyczasie przeszedł na jego stronę, pojmać książąt. Edwardowi udało się zbiec, ale Alfred został pojmany i oślepiony na rozkaz regenta. Zmarł niedługo później.
Koronowany w 1037 roku w Oksfordzie. W 1037 roku Emma z Normandii opuściła Anglię i udała się do Brugii. Harold został powszechnie uznany za króla, ale arcybiskup Canterbury Athelnoth odmówił mu koronacji. Harold nie przejął się tym i zajął skarby pozostawione w Winchesterze przez królową Emmę. Reszta rządów Harolda upłynęła w spokoju. Zmarł 17 marca 1040 roku, kiedy do Anglii płynęła flota Hardekanuta, który postanowił upomnieć się o swoje dziedzictwo.
Ciało Harolda pochowano w opactwie St. Peter westminsterskim. Kiedy Hardekanut objął tron, rozkazał w czerwcu 1040 roku ekshumować ciało rywala, odciąć mu głowę i wrzucić ciało do Tamizy. Stronnicy "Zajęczej Stopy" wyłowili jego ciało i pochowali je w sekrecie w małym kościele St. Clemens Danes.
Harold miał syna, Elfwine'a, który w późniejszych latach został mnichem w jednym z europejskich klasztorów.
Żródła:
Harold I Zajęcza Stopa w "WikipediA"
HARALD w "MedLands" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Harald I w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
26-07-2020